Boven de 30 MHz is de voortplanting van de radiogolven totaal verschillend van wat hierboven is beschreven. Enkel de zgn. E-laag kan soms op de 6-meterband (50 MHz) en de 2-meterband (144-146 MHz) voor bruikbare ionosferische propagatie zorgen. Dat is niet de algemene regel. Voor de banden boven de 30 MHz (de VHF en UHF-banden) speelt alles zich dichter bij de aarde af. Op nog hogere frequenties (boven 1 GHz) is het enkel het optische zicht dat de afstand van de verbinding bepaald.

Voor telefonieverbindingen op de VHF en UHF-banden wordt doorgaans "Frequentiemodulatie" (FM) gebruikt (ook smalband-FM of Narrow Band Frequency Modulation genoemd). Die techniek laat een optimale audiokwaltiteit toe. De klassieke communicatie op die frequenties is beperkt in afstand (van 5 tot 50 km). Smalband-FM wordt doorgaans aangewend in de courante draagbare portable en mobiele apparatuur. Die wordt gebruikt voor plaatselijke contacten en verbindingen via relaisstations.

Om aan de beperking in afstand van mobiele- en draagbare (zgn. walkie-talkie) stations te verhelpen, maken de radioamateurs vaak gebruik van zgn. repeaterstations. Dit zijn automatische en onbemande stations die geplaatst worden op hoge gebouwen, torens of heuvels. Daardoor hebben deze stations een grotere reikwijdte. Een repeaterstation zal een ontvangen signaal opnieuw uitzenden op een verschillende frequentie. Die repeaters hebben reikwijdtes van 50 tot 100 km. In België zijn er momenteel 17 repeaters op de 2-meterband (144 MHz - 146 MHz) en 20 repeaters op de 70-cm band (430 MHz - 440 MHz). Bijna alle repeaters zijn eigendom van secties van de UBA.

Net zoals bij de HF-banden worden enkelzijbandmodulatie (SSB) en telegrafie (CW) ook gebruikt voor lange afstandsverbindingen op de VHF/UHF-banden. Naast de altijd aanwezige propagatie van het optische zicht, zullen zich op de VHF/UHF-banden ook speciale propagatiefenomenen voordoen. Die maken het mogelijk om verbindingen van een paar duizend kilometers tot stand te brengen.

De propagatiemechanismen op VHF en UHF zijn verschillend van die op de HF-banden. We maken volgend onderscheid:
 

De vraag die men zich stelt is: "Hoe begin ik als radioamateur op de VHF/UHF-banden?" Veel aspirant radioamateurs (ON3) beginnen met een eenvoudig draagbaar zendtoestel (walkie-talkie). Daarmee kunnen ze verbindingen maken via de lokale repeater. Dergelijke toestellen zijn nieuw te koop vanaf ca. € 250. In het tweedehandse circuit gaan die zowaar van de hand voor minder dan de helft van de prijs.

Voor iemand die zich beroepsmatig met de wagen moet verplaatsen is het een leuk idee om een mobiel station op 2m of op 70 cm in de wagen te hebben. Het zorgt voor permanent gezelschap en kan zelfs de veiligheid van de verplaatsing verhogen. De meeste radioamateurs die van thuis uit in FM of via digitale modes verbindingen maken, gebruiken vaak een identiek (draagbaar) toestelletje als dat wat ze in de wagen hebben. Mits een vrij opgestelde eenvoudige antenne kun je al snel een afstand van 50 km overbruggen. Een dergelijke "mobiele" zender/ontvanger kost nieuw om en bij de € 400 of zelfs meer. Op de tweedehands markt kun je die weerom voor ca. de helft van die prijs op de kop tikken.

Willen we echter DX-verbindingen maken via troposferische propagatie, via sporadic-E, via meteorscatter, via satelliet of via EME (Earth-Moon-Earth) dan zal de installatie er wat complexer uitzien. In dat geval heb je een zgn. all-mode zender/ontvanger nodig. Die laat je toe om in CW, SSB en FM te zenden (nieuwprijs vanaf ca. € 1.000). Daarnaast zal je richtantennes (bv. Yagi's) dienen te gebruiken die voor de nodige winst en directiviteit zorgen. Net zoals bij een decameterstation zal men een dergelijk station herkennen aan de omvang van zijn antennes! Meer nog dan op de decameterbanden lenen de VHF/UHF-banden zich tot zelfbouw. De "echte" radioamateur heeft wel een paar zelfbouwapparaten in zijn ‘shack’ (plaats waar het station staat opgesteld) staan.