Toespraak van de voorzitter
Tradities zijn er om te onderhouden en bij deze wil ik geen uitzondering maken. Intussen neem ik al twee jaar het voorzitterschap waar en is het weer tijd om een balans op te maken. Eerst en vooral wil ik iedereen danken die op de een of de andere manier zijn steentje heeft bijgedragen aan de goede werking van onze vereniging en de vooruitgang van onze hobby in het algemeen. Ik denk hierbij niet alleen aan de UBA-kaderleden maar eveneens aan alle leden van onze vereniging die zich verdienstelijk hebben gemaakt binnen hun sectie, door mee te werken aan de ene of andere activiteit, door een bijdrage te leveren voor CQ-QSO of door jullie voorzitter erop attent te maken dat hij een schrijffout gemaakt heeft in een tekst op de website. Ik vind het gewoon tof, het moet kunnen en het toont aan dat we met zijn allen het imago van de UBA helpen bepalen.
In onze laatste CQ-QSO van mei-juni wordt een oproep gedaan voor de managers. Er zijn reeds verschillende kandidaturen binnengelopen voor allerlei functies. Er zijn ook nieuwe kandidaturen binnengelopen voor functies waarvoor we nu reeds een goeie manager hebben. Zelfs indien een kandidaat niet aangeduid wordt als nieuwe manager, zou ik graag zien dat deze potentiële kandidaat deel uit maakt van de commissie en zo de rangen versterkt binnen de commissie. Laat mij toe om nog eens te herhalen dat de UBA een vereniging is die als eindproduct "diensten levert aan haar leden". De diensten worden doorgaans (op enkele uitzonderingen na) geleverd door haar eigen leden. We zijn allemaal medewerkers die ons inzetten op vrijwillige basis. Bij de UBA zijn er geen betalende functies en er zijn ook geen zitpenningen voorzien. Indien bepaalde diensten minder goed functioneren, dan zal het hoofdzakelijk iets te maken hebben met de bezetting van de in te vullen functies.
Elk UBA-lid die een bepaalde vorm van ontevredenheid wenst te uiten, zou zich in de eerste instantie moeten afvragen of hij of zij zijn steentje niet zou kunnen bijdragen. Vrijwilligerswerk is voor iedereen een hap uit de vrije tijd die je dan ten dienste stelt van de gemeenschap. Indien men een bepaalde kwaliteit wil verzekeren kan men stellen dat hoe minder medewerkers er zijn, hoe groter de hap is in de vrije tijd van de in functie zijnde medewerkers. Vandaar mijn zoveelste oproep om hulp. We zouden gerust nog wat hulp kunnen gebruiken om onze rangen te versterken.
Met de komst van Jean-Jacques ON7EQ, zullen we straks opnieuw over een voltallig bestuur beschikken. Ook hier moeten vele handen het werk wat lichter maken. Ik ben blij jullie te kunnen vertellen dat we een zeer goede samenwerking hebben binnen ons bestuur en daarvoor dank ik van harte mijn trouwe medewerkers. Ik wens ook een woord van waardering uit te spreken aan onze nieuwkomers, nl. onze pas verkozen penningmeester Eric ON7QQ en onze nieuwe Nederlandstalige secretaris Egbert ON4CAS. In dit eerste werkjaar hebben ze uitstekend werk verricht en hebben ze intussen ruimschoots hun strepen verdientd. Ik wil tevens melden dat Valérie ON4LBG, vandaag niet bij ons kon zijn. Zij heeft zich moeten verontschuldigen omwille van haar professionele verplichtingen.
Ook dit jaar worden onze trouwe vrijwilligers in de bloemetjes gezet. Naast de zilveren speld willen we dit jaar voor het eerst de gouden UBA-speld uitdelen aan al wie zich gedurende minstens 25 jaar heeft ingezet voor de UBA.
Sinds een paar maanden is een thema dat ons nauw aanbelangt regelmatig ter sprake gekomen in de pers en op het politieke toneel. Het gaat inderdaad over de stralingsnormen, waar velen vrees voor hebben. In gans deze hetze rond de stralingsproblematiek, lopen wij, als radioamateurs, er enigszins gefrustreerd bij. Niet omdat de stralingsproblematiek er wordt aangehaald, maar eerder omwille van het feit dat sommige actoren in de kijker lopen en beweringen durven naar voor brengen die alleen maar bewijzen dat ze zelf niets van de essentie van de problematiek begrepen hebben. Als dergelijke extreme en totaal ongefundeerde zienswijze in een decreet of een wet zou worden gegoten, dan zou het hek helemaal van de dam zijn. Jullie zullen best begrijpen, beste vrienden, dat het deze keer in de eerste instantie niet gaat het om technische en logische argumenten om onze zaak te verdedigen, maar om een typische politieke en dus weinig logische marchandage die we niet zo gewoon zijn.
Na een uitspraak van het grondwettelijk hof op 15 januari jl. waarin o.a. werd gesteld dat de gewesten bevoegd zijn voor het bepalen van de stralingsnormen, werd het duidelijk dat we meteen zouden afstevenen op een herziening van de toen gangbare normen. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest nam het voortouw door de publicatie van een ordonnantie op 1 maart 2007. Dat was trouwens de aanleiding waarom o.a. de federale overheid een klacht indiende bij het Grondwettelijk Hof. Vermits de Brusselse ordonnantie in werking zou treden op 15 maart jl. bleef er niet veel ruimte over voor onderhandelingen.
Binnen het bestuur van de UBA werd een werkgroep samengesteld die zich over dit dossier zou buigen. Er werd voor geopteerd om een goed onderbouwd tweedelig basisdocument op te stellen. Het eerste deel heeft als doel de radioamateurdienst te situeren en het tweede deel geeft een technische benadering over de impact van onze radioamateuruitzendingen in onze omgeving. Dit dossier, waarvan 3 aangepaste versies bestaan, werd gebruikt bij onderhandelingen en een verkorte versie is aan alle politieke partijen gestuurd.
Hoe is de situatie vandaag? In Wallonië heeft het parlement op 1 april jl. een nieuw decreet goedgekeurd rond de stralingsnormen. Daarin staat dat de radioamateurs niet vallen onder de toepassing van het decreet. Tijdens de parlementaire debatten die het goedkeuren van het decreet vooraf gingen, werd duidelijk afgesproken om het decreet te herzien na de regionale verkiezingen. Of het inderdaad zover zal komen, is natuurlijk koffiedik kijken. Uiteindelijk zal veel afhangen van de resultaten van de komende verkiezingen.
In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest beschikt men sinds 1 maart 2007 over een ordonnantie omtrent de stralingsnormen. Op 15 maart van dit jaar moest deze ordonnantie in voege treden en moesten dus tegen die datum uitvoeringsbesluiten worden uitgevaardigd. Er werd echter heftig geprotesteerd vanuit de Telecom sector, met als eindresultaat dat het in voege treden van de ordonnantie met zes maanden werd uitgesteld. We zijn uiteraard niet bij de pakken blijven zitten. Er werden voorstellen ingediend bij de Brusselse administratie en uiteindelijk kregen we te horen dat de radioamateurs niet geviseerd werden door de ordonnantie. Hier blijven we uiteraard op onze hoede.
Initieel kregen we te horen dat de Vlaamse Gemeenschap niet zou ageren vóór de komende regionale verkiezingen. Vóór twee weken werden we gecontacteerd door de administratie om deel te nemen aan een overlegvergadering, want de Minister wou dan toch een voorstel van besluit nog vóór de verkiezingen. Van uit onze de UBA-werkgroep werd een dossier opgemaakt dat uiteindelijk tijdens de overlegvergadering werd voorgelegd. Wat dit overleg zal opleveren is ons nog onbekend. We hopen betrokken te blijven binnen dit overlegorgaan.
Het is duidelijk dat deze situatieschets slechts een momentopname is van een proces dat nog steeds in volle evolutie is. Wat we vandaag hebben bekomen, wordt morgen misschien opnieuw in vraag gesteld. Zo gaat het nu eenmaal in de politiek. En het politiek landschap zal er binnenkort opnieuw volledig anders uitzien. Daar moeten we nu terdege rekening mee houden.
In dit verband wil ik jullie nog graag eens duidelijk maken dat de UBA als vereniging een cruciale rol speelt in deze omstandigheden. In dit dossier zijn we de vakbond voor de radioamateurs. Bij onderhandelingen wordt veelal gevraagd hoeveel leden we vertegenwoordigen. Jullie zullen wellicht begrijpen waarom. Hoe talrijker we zijn, hoe meer gewicht we in de schaal kunnen leggen. Wie niet weet waarom hij zich zou aansluiten bij de UBA, zal misschien inzien dat het voortbestaan zijn hobby ervan afhangt...
Zoals jullie reeds hebben kunnen lezen in CQ-QSO zijn we eveneens bezig met het B-EARS project. B-EARS staat voor Belgian Emergency Amateur Radio Service. Het is de bedoeling om de noodcommunicatie binnen onze radioamateurgemeenschap meer gestalte te geven. De huidige wetgeving laat ons toe, om ook voor andere diensten noodcommunicatie te verzorgen dan alleen voor het Rode Kruis. Het regionaliseren van het Rode Kruis heeft er trouwens voor gezorgd dat alleen in het Brussels Gewest nog een nauwe samenwerking bestaat met de UBA. Een reden te meer om in dat verband een autonome groep te vormen die zich bezig houdt met het organiseren van oefeningen en ervoor zorgt dat een gans net paraat blijft in geval van nood. Zodra B-EARS goed gevestigd is, zijn we van plan om ons bij de diverse nooddiensten kenbaar te maken.
De UBA is een vereniging die mee evolueert met zijn tijd. Onze aanwezigheid op het Internet is onontbeerlijk. De UBA is niet alleen een trekpleister voor de UBA-leden, maar ook voor heel wat bezoekers in binnen- en buitenland. Een aantrekkelijke website vertaalt zich door zijn dynamisme en het volume aan goed bereikbare gestructureerde informatie. Drie jaar geleden werd het idee geopperd dat de UBA-website aan vernieuwing toe was. Er werd gekozen voor een volledig nieuwe aanpak. Dat het niet allemaal van een leien dakje gelopen is, bewijst de tijd die we nodig hadden om eerst en vooral de nodige kennis en ervaring binnen te halen, de nodige programmatuur te ontwikkelen en uiteindelijk het gigantische volume aan informatie over te zetten in de nieuwe omgeving. Ik wil dan ook iedereen bijzonder danken voor de geboden hulp in dit project. De nieuwe omgeving zal ervoor zorgen dat de medewerkers op een eenvoudige- en efficiënte wijze informatie kunnen aanbrengen. Straks om 17u. zullen we jullie onze nieuwe website voorstellen en wordt hij officieel in dienst gesteld.
Sta me toe tot slot van mijn toespraak heel in het bijzonder Luc, ON7DQ, te danken. Hij heeft ervoor gezorgd dat we dit jaar ons congres kunnen houden in de prachtige lokalen van het KHBO. We danken tevens het KHBO voor haar gastvrijheid. Luc was de drijfveer achter dit congres en samen met zijn medewerkers van de sectie OST/RACOO hebben ze gezorgd voor heel wat nevenactiviteiten. Proficiat aan de ganse ploeg!
Laat me toe iedereen te bedanken. In eerste instantie jullie allemaal om hier aanwezig te zijn. Ik wil ook alle UBA-kaderleden danken die hebben bijgedragen tot de goede werking van onze vereniging. Nog een allerlaatste woord van dank gaat naar onze XYL's en onze familie die ons steunen in het beleven van onze prachtige hobby! Ik wens allen nog een aangename UBA-congres toe.
Leve de UBA!