Na de oorlog van 1914 kwam een groep zendamateurs samen in het lokaal van de "Cercle Belge d'études radioélectriques" (CBER), gelegen in het park van het Egmontpaleis te Brussel. Onder andere waren er Robert Deloor (ex-P2, later ex-ON4SA), Joseph Mussche (ex-B-C2, ex-4BJ, later ex-ON4BK), Pollart (ex-D2, later ex-ON4BY), Couppez (ex-W2), Haumont (ex-B7), evenals Paul de Neck (ex-U3, ex-B4UU, ex-ON4UU). Die laatste zou in 1910 al zendproefnemingen hebben gedaan met een vonkenzender, zodat hij best de eerste Belgische radioamateur zou kunnen geweest zijn (QSO, juni 1936 blz.99, Histoire du Réseau Belge: Souvenirs d'un ancien, H. Demeyer; ON4TI CQ-QSO 1965). Het eerste QSO tussen Belgische radioamateurs, waar we een spoor van terugvinden, dagtekent van 1922 toen Deloor contact kreeg met Mussche (CQ-QSO maart 1949).
 

Op 12 augustus 1922 opteerde de groep voor de naam "Réseau des Deux". Het idee kwam van Robert Deloor en Joseph Mussche, waarschijnlijk omdat de meeste roepnamen, die de leden zichzelf hadden toebedeeld, met een 2 eindigden (QSO 4/1956). In Frankrijk was er trouwens een "Groupe des 8" ontstaan, waarvan de leden roepnamen gekozen hadden die begonnen met het cijfer 8, gevolgd door twee letters. Weliswaar eindigden de vergaderingen van de Brusselaars meestal in de taverne "Les Deux Bécasses" wat hen ook zou kunnen geïnspireerd hebben.
 

In september 1923, op voorstel van G. Pollaert, werd door die groep de "Réseau Belge" opgericht. De voorzitter-stichter was Robert Deloor, de secretaris Ocreman en de traffic-manager Haumont. De leden hadden als roepnaam W2, I2, 02, B2, E2, 4ALS, ICF, 4ZZ, U3...
 

De Réseau Belge en de URCB namen samen deel aan een reeks evenementen, ondermeer aan het internationaal congres van de liefhebbers van de draadloze telegrafie, dat plaats vond te Parijs, in april 1925.
 

De Réseau Belge telde 220 leden in 1926 en hun luisterrapporten en andere mededelingen verschenen in de rubriek Radio van het weekblad 'L'Antenne' (bijlage van het zondagnummer van het dagblad "La Meuse").
 

In februari 1926 verscheen het eerste nummer van het tijdschrift van de Réseau Belge, getiteld "QSO". De Réseau Belge, stichtend lid van de IARU in 1925, was de Belgische vleugel van de IARU, die slechts één enkele vereniging per land erkent.
 

In 1932 werd de Réseau Belge omgevormd tot een vereniging zonder winstbejag. De statuten zijn verschenen in de bijlagen van het Belgisch Staatsblad van 2 juli 1932, onder nummer 912, op bladzijde 432. De maatschappelijke zetel was gevestigd in de Congresstraat II te Brussel, op hetzelfde adres als de URCB. Zestien leden namen deel aan de oprichting van de vzw waarvan de eerste voorzitter Paul de Neck (ex-ON4UU) was.