IARU
De IARU is een internationale vereniging die werd opgericht te Parijs in 1925. Ze groepeert de belangrijkste Nationale verenigingen in meer dan 150 landen.
Doel van de IARU
Het doel van de IARU kan als volgt worden samengevat:- Zorgen dat de radioamateurs banden hebben waarop ze mogen zenden: deze worden vastgelegd op de regelmatige vergaderingen van de ITU (WRC of World Radio Conference).
- Zorgen dat de radioamateurs aan reglementeringen zijn onderworpen die het beoefenen van de hobby mogelijk maken. Vooral in Europa worden de reglementeringen meer en meer supranationaal wat meebrengt dat de vertegenwoordiging van de radioamateurs in de commissies die deze regelgevingen voorbereiden, alsook in het Europese parlement zeer belangrijk is (zie ook onder EUROCOM).
- Maken van operationele aanbevelingen voor de radioamateurs op internationaal vlak (bv. bandplan, operating procedures, enz…).
De IARU is, naar het beeld van de ITU, georganiseerd in drie regio’s (REGIONS).
- Region 1 bestaat uit Europa, Afrika, het Midden Oosten en de landen van de vroegere USSR.
- Region 2 bestaat uit Noord en Zuid-Amerika.
- Region 3 bestaat uit China, India, het Verre Oosten, Australië en de eilanden uit de Stille Oceaan.
De IARU erkent één enkele vereniging per lidstaat. Voor België is dat de UBA niet alleen omdat ze medestichter was van de IARU maar omdat ze de grootste vereniging is in België.
Elke erkende radioamateurvereniging beschikt over één stem voor de stemming in de plenaire vergaderingen. Dit wil zeggen dat de stem van België met meer dan 5000 radioamateurs, vertegenwoordigd door de UBA, even zwaar weegt als die van Duitsland met meer dan 75.000 radioamateurs (vertegenwoordigd door de DARC) en ook even zwaar als die van Luxemburg met nauwelijks 500 vergunde radioamateurs, vertegenwoordigd door de RL.
Samenstelling van de IARU
De IARU Region 1 wordt bestuurd door een 'executive committee' (EC) dat zorgt voor het dagelijks bestuur (zoals de Raad van Bestuur van de UBA). Deze bestaat uit acht leden met aan het hoofd een voorzitter, met verder een vicevoorzitter, een secretaris, een penningmeester, enz…
Verder zijn er een aantal commissies die elk bepaalde onderwerpen behandelen, zoals o.a.:
C2: de commissie die zich met de financiële zaken inlaat.
C3: de commissie “algemene zaken”.
C3: de commissie “algemene zaken”.
De commissie C3 houdt zich bezig met andere problemen, dzn deze die verband houden met frequentie beheer. De C3-commissie bestaat uit talrijke werkgroepen, waaronder:
- De CLG (Common License Group) die de eenvormigheid van de licenties behandelt. De CEPT-licentie en het HAREC-examen zijn twee belangrijke verwezenlijkingen van die werkgroep.
- De EMC (ElectroMagnetic Compatibility) werkgroep, die de problemen behandeltdbetreffende specificaties van apparaten die HF-signalen ontvangen of uitzenden en het effect op andere toestellen alsook het secondair effect bv. op het menselijk lichaam.
- De ARDF-werkgroep (Amateur Radio Direction Finding).
- De IARUMS-werkgroep (International Amateur Radio Union Monitoring Service) die waakt over onze banden en acties voert tegen mogelijke indringers. Tientallen klachten worden genoteerd en gewoonlijk worden de intruders verplicht om hun uitzendingen te staken.
- De HST-werkgroep (High Speed Telegraphy). Die werkgroep staat aan de spits van de protagonisten betreffende de CW en belicht de resultaten van de allerbeste telegrafisten.
- EUROCOM: die werkgroep heeft tot doel de radioamateurdienst te verdedigen bij de Europese instanties (Europese commissie, Europees parlement).
- De STARS-werkgroep (Support The Amateur Radio Service) die tot doel heeft de ontwikkelingslanden te helpen bij het opzetten van een radioamateurdienst.
- De External Relations werkgroep (ER) die de IARU vertegenwoordigt bij organisaties zoals het ITU, het CEPT, de ERO, enz. De ER heeft als taak tijdig alle bedreigingen op te sporen die er in die organisaties zouden kunnen ontstaan tegen de radioamateurdienst en er gepast tegen te reageren.
C4: de HF-commissie.
C5: de VHF-commissie.
Deze laatste 2 zijn technische commissies die het gebruik van de frequentiespectra, toegewezen aan de radioamateurdienst, beheren. Daar wordt de bandplanning gedefinieerd alsook de te gebruiken procedures.
Het IARU-bandplan
De radiofrequenties worden wereldwijd toegekend aan de verschillende diensten door de ITU (deel van de UNO). Hoe deze banden precies dienen worden gebruikt wordt overgelaten aan de verschillende landen. In sommige landen worden de radioamateurbanden ingedeeld in segmenten die voor bepaalde transmissiemodes zijn gereserveerd (bvb in de USA). Andere landen dan weer laten dit vrij (bijvoorbeeld in België). Om een chaos op internationaal vlak te vermijden heeft de IARU een BANDPLANNING uitgewerkt die door alle radioamateurs als een gentlemen’s agreement is aanvaard en wordt toegepast.
Hier volgt een volledige beschrijving van het IARU-bandplan.
Hier volgt een volledige beschrijving van het IARU-bandplan.
Werkvergaderingen
Meer dan 30 vertegenwoordigers nemen regelmatig deel aan de werkvergaderingen. Op elke vergadering worden er tientallen voorstellen afkomstig van de lidverenigingen geanalyseerd. Een aantal daarvan worden weerhouden en meestal wordt er een interessante discussie gehouden over die voorstellen.
Alle beslissingen worden gerapporteerd in de officiële verslagen. Die worden in het kort weergegeven en becommentarieerd door de IARU Liaison manager, de HF-manager en de VHF-manager in CQ-QSO. De aanbevelingen betreffende HF en VHF worden ook gebundeld in een "HF Manager Handbook" en een "VHF Manager Handbook", praktische handboeken die een goed overzicht geven van alle aanbevelingen (zoals bandplan, enz.) en die ter beschikking staan van alle leden.
Elke lidvereniging (zoals de UBA) duidt een Liaison Officer aan. Hij heeft o.a. als taak informatie en vragen aan de verantwoordelijke beheerders of commissies door te geven. Indien er geen specifieke verantwoordelijke is, zal hij de zaak zelf behartigen.
Informele vergaderingen te Friedrichshafen
Ham Radio, dat elk jaar plaats heeft te Friedrichshafen is een uitstekende gelegenheid om informele vergaderingen te beleggen met de verschillende delegaties. In de toekomst zouden deze informele vergaderingen een meer officieel karakter kunnen verkrijgen om aldus de officiële werkvergaderingen te vervangen.
Driejaarlijkse Conferenties
De werking van de IARU is gebaseerd op de driejaarlijkse conferenties en de tussentijdse vergaderingen. Alle nationale lidverenigingen mogen voorstellen indienen. De UBA zal voorstellen die voortkomen uit de commissies alsook van individuele leden, voorleggen, nadat deze door de Raad van Bestuur zijn goedgekeurd.
Die voorstellen worden besproken in de commissies en werkgroepen, terwijl de algemene vergadering van IARU Region 1 de besluiten van de commissies en werkgroepen dient te ratificeren.
Een levensbelangrijke taak is de voorbereiding van de periodieke WRC (World Radio Conference), georganiseerd door de ITU. Het is op deze conferenties dat de verdeling van het radiospectrum wordt bepaald. WARC (World Amateur Radio Conference) is de IARU-conferentie die de WRC voorbereidt.
Een tweede even belangrijke taak is betrokken te zijn bij het opstellen van internationale regelgeving, wat vooral actueel is in Europa waar veel van deze materie op Europees vlak wordt behandeld (zie verder onder EUROCOM).
