Onderstaande tekst is verschenen op de site van Agentschap Telecom (AT) op 16 juli 2009. Klik hier om de tekst op de website van AT te lezen.

De vele onwaarheden en onnauwkeurigheden noodzaken ons deze punt voor punt te belichten. In de hiernavolgende tekst is de originele tekst van AT in donkerblauwe schuine letters weergegeven.

Wat AT hier stelt is uiteraard alleen geldig voor de Nederlandse radioamateurs. AT maakt geen gewag van het feit dat de beroering die ontstaan is, in eerste instantie te wijten is aan het verstoren van radioverbindingen buiten de Nederlandse grenzen door de DGPS-zender in de nabijheid van de landsgrenzen. Alleen in het laatste zinnetje stelt AT dat “de gebruikers” het gebruik in het buitenland moeten respecteren, waarbij AT meent zich van haar verantwoordelijkheid te kunnen ontdoen. Men zou die laatste zin inderdaad kunnen interpreteren als zou de gebruiker in Nederland (de firma die de DGPS-zender in gebruik neemt) telkens vóór hij die in gebruik wil nemen, moeten nazien of die frequentie niet reeds in gebruik is door een dienst in een ander land (België). Dergelijke belachelijke benadering raakt uiteraard kant noch wal. De verantwoordelijkheid bij de storingen aan primaire diensten (de radioamateurdienst in België en in Duitsland) worden veroorzaakt door het AT, dat besloten heeft DGPS-uitzendingen toe te staan op frequenties die in andere landen exclusief zijn voorbehouden aan de radioamateurdienst. De problemen afschuiven op de finale gebruiker (de DGPS firma) is op zijn minst lafhartig te noemen.

Er bestaan geen internationale afspraken tussen het AT en het BIPT over DGPS, wat AT hier blijkbaar wil suggereren.

Waarom wordt hier niet vermeld dat er onlangs plaats beschikbaar gekomen is tussen 442 en 448 MHz waardoor de Nederlandse DGPS-zenders in het gebied kunnen geplaatst worden zoals dit het geval is in de buurlanden van Nederland (een markt met geharmoniseerde toestellen is toch goedkoper?). Het is duidelijk dat AT hier de lezer wil misleiden, en de indruk geven dat er geen “andere” oplossing is aan het door hen gecreëerde probleem.

De laatste zin “in de praktijk...” is volledig onjuist. De juiste toedracht is dat “zendamateurs, die zich op Nederlands grondgebied bevinden”, pas zelf een uitzending mogen starten wanneer zij er zeker van zijn dat er geen etherverkeer van de Radiolocatiedienst wordt waargenomen. In al haar opmerkingen lijkt AT van “zendamateurs” te spreken alsof er alleen maar zendamateurs in Nederland zijn. Deze mentaliteit wijst er duidelijk op dat AT zich langs geen kanten bekommert om de storingen veroorzaakt door de DGPS-zenders over de grenzen heen. Het is duidelijk dat AT niets heeft op te leggen aan radioamateurs die zich niet op Nederlands grondgebied bevinden. Een onbemand station in België of Duitsland moet niet eerst luisteren of de frequentie vrij is. Zoals bekend is het gebied 438 tot 440 MHz toegewezen aan vergunde onbemande stations in België en Duitsland, zoals voorgeschreven in het IARU-bandplan.

Deze commentaar is volledig correct. Als AT dit weet, kunnen we ons alleen maar de vraag stellen waarom AT zeven jaar gewacht heeft om een poging tot coördinatie met de andere landen te starten. We kunnen ons ook afvragen waarom AT zelf die coördinatiepoging opschort van zodra ze merkt dat de buitenlandse administraties de door AT vroeger gemaakte fouten (geen coördinatie in 2002) niet willen “kwijtschelden”, en een oplossing aanvaarden op de kap van internationale radioamateurgemeenschap. Wat die gemeenschap vraagt is simpelweg het toepassen van de door het ITU vastgelegde gedragregels, die nu door AT zonder schroom met de voeten worden getreden.

Een coördinatie wordt niet uitgevoerd. Een coördinatie-oefening wordt opgestart door het land dat nieuwe frequenties in dienst wil nemen voor zenders waarvan de draagwijdte de landsgrens overschrijdt. De coördinatie wordt uitgevoerd door verschillende landen samen, bv. door Nederland met België. Een dergelijke coördinatie-oefening is, bij het opzetten van het DGPS-systeem in Nederland in 2002, nooit gebeurd. Nu de potten gebroken zijn wil AT op de nek van België en Duitsland de potten lijmen, in plaats van een oplossing te gebruiken die er is (de DGPS-zenders binnen een afstand van bv. 40 km van de grenzen verhuizen boven 442 MHz, waar 6 MHz ter beschikking is gesteld door de militairen).
 

Inderdaad, en België heeft zich dan ook altijd heel plichtsbewust van deze verplichting gekwijt, en voor alle onbemande stations die in werking zijn, internationale coördinatie uitgevoerd.
 

Dit is een zeer subjectieve vaststelling. Het is niet omdat men slechts zelden signalen kan waarnemen dat die frequenties niet gebruikt worden. Vooreerst werken radioamateurs vaak met zeer zwakke signalen, zelfs tot ver onder de ruisvloer. Bovendien zijn vele frequenties in het gebied 438 tot 440 MHz toegewezen aan onbemande stations, die uiteraard maar uitzenden als er noodzaak toe is. Of wil AT soms dat de onbemande stations ook 24 op 24 u in de lucht zitten zoals dit het geval is met de DGPS-zenders? Deze laatste zenden inderdaad continu zonder zich af te vragen of daar altijd noodzaak voor is (hoeveel percent van de tijd zouden deze signalen effectief gebruikt worden?).

In gans het betoog van AT wordt ook geen woord gerept over het onterecht beschouwen van DGPS-signalen als een radiolocatiesysteem. Het lijkt wel dat ze dit ten alle prijs willen verborgen houden (zie onze vorige bijdrage over dit onderwerp)...

Verder vragen we ons af waarom AT gewoonweg de internationale bandplanning, uitgewerkt op IARU-niveau, die het mogelijk maakt dat radioamateurs in de beste verstandhouding over de grenzen heen kunnen communiceren, gewoon aan haar laars lapt? Op zijn minst een heel uitdagende houding...