Het ontvangen van weersondes
Event Date/Time:
03/11/2017 - 20:00 - 23:59
Location:
De Pinte
Section:
TLS - Tussen Leie en Schelde
Contact Information:
ON5SP
Sectie TLS: voordracht op 3 november 2017.
Het ontvangen van weersondes door Patrick Vanouplines. Aanvang te 20 uur. Lokaal: Sportwegel 5, 9840 De Pinte
Tijdens deze presentatie scheren we hoge toppen. De auteur vertelt hoe hij door het beestje gebeten werd: op 26 februari 2016 verscheen in enkele Vlaamse kranten het bericht dat “Vier volleybalspelers van Knack Roeselare met een volledig zelfgeknutseld ruimtescheepje een volleybal 33 kilometer hoog de ruimte hebben ingestuurd”. Het krantenartikel spreekt ook over een voorbereidingstijd van vijf weken (maar dat is “gazettenklap”). Op YouTube zijn enkele filmpjes te zien, van de ‘making of’ tot een compilatie van filmfragmenten vanuit de ballon. Zo evolueer je snel van “kan ik dat ook?” tot “ik wil dat ook!”. Dromen kunnen werkelijkheid worden. Voorlopig is het zo ver nog niet, maar we komen er wel, op meer dan 30 kilometer boven het aardoppervlak. Waar de lucht zwart wordt en de sterren overdag zichtbaar worden.
Via internet is enorm veel informatie te vinden over HABs (high altitude balloons). Al gauw bleek deze nieuwe hobby een combinatie van vele oude hobby’s te zijn. In de eerste plaats luisteren naar het zendertje aan boord van de HAB. Ook zelf zenden in een frequentiebandje waar dat toegelaten is. Werken met kaartmateriaal (uiteraard met Google Maps). Elektronica, want een Arduino is het kloppende hart aan boord van het ruimtescheepje. Een echt ruimtescheepje is het niet, want met een maximale hoogte komen we enkel in near space, bijna in de ruimte. Daar, in de stratosfeer, is de luchtdruk bijna herleid tot nul en de temperatuur kan dalen tot -70 graden Celsius.
Tijdens de presentatie overlopen we de opbouw van de HAB, van de ballon over de parachute tot de gondel. In die gondel registreert een Arduino allerlei gegevens en zendt die met een Arduino shield (een HABduino) de geografische coördinaten en metingen van de hoogte door. Maar je hebt de ballon losgelaten en na een reis van meer dan 30 kilometer opwaarts en neerwaarts en misschien wel meer dan 100 kilometer verder vinden we de ballon en zijn lading graag terug. Niet alleen om het materiaal te recupereren, maar ook om de beelden van een gestuurde camera te kunnen bewonderen. We oefenden met KMI-weersondes tot we een concurrerende ploeg met ervaren jagers versloegen.
Tijdens de presentatie tonen we welke keuzes we maakten (HABduino) en waar we inspiratie haalden om tot een eigen ballonvlucht te komen. In de presentatie leggen we uit welke ontvanger (RTL-SDR stick) en welke software (DL-Fldigi in HAB-modus) we hiervoor gebruiken. Het volgen en misschien ook jagen op weersondes kan al een mooie hobby zijn. Maar we willen met een eigen ballon nog verder dan dat en vooral hoger.
De presentatie wordt afgesloten met een live demonstratie. Breng jullie ontvangers en laptops mee en stem op 3 november af op een frequentie in de buurt van 434,5 MHz – probeer de positie van de presentator te volgen!
Tijdens deze presentatie scheren we hoge toppen. De auteur vertelt hoe hij door het beestje gebeten werd: op 26 februari 2016 verscheen in enkele Vlaamse kranten het bericht dat “Vier volleybalspelers van Knack Roeselare met een volledig zelfgeknutseld ruimtescheepje een volleybal 33 kilometer hoog de ruimte hebben ingestuurd”. Het krantenartikel spreekt ook over een voorbereidingstijd van vijf weken (maar dat is “gazettenklap”). Op YouTube zijn enkele filmpjes te zien, van de ‘making of’ tot een compilatie van filmfragmenten vanuit de ballon. Zo evolueer je snel van “kan ik dat ook?” tot “ik wil dat ook!”. Dromen kunnen werkelijkheid worden. Voorlopig is het zo ver nog niet, maar we komen er wel, op meer dan 30 kilometer boven het aardoppervlak. Waar de lucht zwart wordt en de sterren overdag zichtbaar worden.
Via internet is enorm veel informatie te vinden over HABs (high altitude balloons). Al gauw bleek deze nieuwe hobby een combinatie van vele oude hobby’s te zijn. In de eerste plaats luisteren naar het zendertje aan boord van de HAB. Ook zelf zenden in een frequentiebandje waar dat toegelaten is. Werken met kaartmateriaal (uiteraard met Google Maps). Elektronica, want een Arduino is het kloppende hart aan boord van het ruimtescheepje. Een echt ruimtescheepje is het niet, want met een maximale hoogte komen we enkel in near space, bijna in de ruimte. Daar, in de stratosfeer, is de luchtdruk bijna herleid tot nul en de temperatuur kan dalen tot -70 graden Celsius.
Tijdens de presentatie overlopen we de opbouw van de HAB, van de ballon over de parachute tot de gondel. In die gondel registreert een Arduino allerlei gegevens en zendt die met een Arduino shield (een HABduino) de geografische coördinaten en metingen van de hoogte door. Maar je hebt de ballon losgelaten en na een reis van meer dan 30 kilometer opwaarts en neerwaarts en misschien wel meer dan 100 kilometer verder vinden we de ballon en zijn lading graag terug. Niet alleen om het materiaal te recupereren, maar ook om de beelden van een gestuurde camera te kunnen bewonderen. We oefenden met KMI-weersondes tot we een concurrerende ploeg met ervaren jagers versloegen.
Tijdens de presentatie tonen we welke keuzes we maakten (HABduino) en waar we inspiratie haalden om tot een eigen ballonvlucht te komen. In de presentatie leggen we uit welke ontvanger (RTL-SDR stick) en welke software (DL-Fldigi in HAB-modus) we hiervoor gebruiken. Het volgen en misschien ook jagen op weersondes kan al een mooie hobby zijn. Maar we willen met een eigen ballon nog verder dan dat en vooral hoger.
De presentatie wordt afgesloten met een live demonstratie. Breng jullie ontvangers en laptops mee en stem op 3 november af op een frequentie in de buurt van 434,5 MHz – probeer de positie van de presentator te volgen!
